سوره یاسین | متن، ترجمه و صوت سوره یآسین
توجه: فایل صوتی سوره یاسین با صدای استاد پرهیزگار بعد از اتمام سوره، در پایین صفحه قرار گرفته است.
متن و ترجمه سوره یاسین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
يس (۱)
یاء، سین (۱)
وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (۲)
سوگند به قرآن کریم (۲)
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (۳)
که بی تردید تو از فرستادگانی (۳)
عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (۴)
بر راهی راست (قرار داری) (۴)
تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (۵)
(قرآن) نازل شده، توانای شکست ناپذیر و مهربان است (۵)
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (۶)
تا مردمی را بیم دهی که پدرانشان را بیم نداده اند، و به این علت (از حقایق) بی خبرند (۶)
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (۷)
یقیناً فرمان عذاب بر بیشترشان محقق و ثابت شده است، به این سبب ایمان نمی آورند (۷)
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (۸)
مسلماً ما غل هایی بر گردنشان نهاده ایم که تا چانه هایشان قرار دارد، به طوری که سرهایشان بالا مانده است (۸)
وَ جَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (۹)
و از پیش رویشان حایلی و از پشت سرشان (نیز) حایلی قرار داده ایم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشانده ایم، به این خاطر حقایق را نمی بینند (۹)
وَ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (۱۰)
و برای آنان یکسان است، چه بیمشان دهی یا بیمشان ندهی، ایمان نمی آورند (۱۰)
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (۱۱)
بیم دادنت فقط برای کسی ثمربخش است که از قرآن پیروی کند و در نهان از خدای رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشی نیکو و با ارزش مژده ده (۱۱)
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَ نَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ ۚ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (۱۲)
بی تردید ما مردگان را زنده می کنیم و آنچه را پیش فرستاده اند و (خوبی ها و بدی های) بر جا مانده از ایشان را ثبت می کنیم، و همه چیز را در کتابی روشن (که اصل همه کتاب هاست و آن لوح محفوظ است) بر شمردهایم (۱۲)
وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (۱۳)
و برای آنان (که با تو برخورد خصمانه دارند) اهل آن شهر را مثل بزن، هنگامی که پیامبران به آنجا آمدند (۱۳)
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ (۱۴)
زمانی که دو پیامبر را به سوی آنان فرستادیم، پس آن دو را انکار کردند و با پیامبر سومی آنان را تقویت کردیم، پس (همگی) گفتند: ما را به سوی شما فرستاده اند (۱۴)
قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَ مَا أَنْزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ (۱۵)
(اهل شهر) گفتند: شما جز بشرهایی مانند ما نیستید و (خدای) رحمان هیچ چیزی نازل نکرده است، شما فقط دروغ می گویید (۱۵)
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (۱۶)
گفتند: پروردگارمان می داند که یقیناً ما به سوی شما فرستاده شده ایم (۱۶)
وَ مَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (۱۷)
و بر عهده ما جز رساندن آشکار (پیام وحی) نیست (۱۷)
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (۱۸)
گفتند: همانا ما شما را به شومی و فال بد گرفته ایم، اگر (از دعوت خود) باز نایستید، قطعاً شما را سنگسار می کنیم، و از سوی ما شکنجه دردناکی به شما خواهد رسید (۱۸)
قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ ۚ أَئِنْ ذُكِّرْتُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (۱۹)
گفتند: شومی شما از خود شماست (و این شومی نتیجه کفر و طغیان و گناه است، شگفتا!) آیا اگر به شما تذکر دهند (آن تذکر سعادت بخش را به شومی و فال بد می گیرید؟ نه، شومی از ما نیست) بلکه شما مردمی متجاوز هستید (۱۹)
وَ جَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (۲۰)
و از دورترین نقطه شهر مردی شتابان آمد، گفت: ای قوم من! از این فرستادگان (خدا) پیروی کنید (۲۰)
اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَ هُمْ مُهْتَدُونَ (۲۱)
از کسانی پیروی کنید که پاداشی از شما نمی خواهند و آنان راه یافته اند (۲۱)
وَ مَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۲۲)
من چرا كسی را پرستش نكنم كه مرا آفريده است ؟ و همگی به سوی او بازگشت گردانده می شوید (۲۲)
أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَ لَا يُنْقِذُونِ (۲۳)
آیا به جای او معبودانی را برگزینم که اگر (خدای) رحمان برای من آسیب و گزندی بخواهد، نه شفاعتشان چیزی را از من دفع می کند و نه می توانند نجاتم دهند؟! (۲۳)
إِنِّي إِذًا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (۲۴)
اگر چنین کنم، بی تردید در گمراهی آشکار خواهم بود (۲۴)
إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ (۲۵)
(ای رسولان!) بی تردید به پروردگار شما ایمان آورده ام؛ بنابراین به سخنان من گوش فرا دهيد (۲۵)
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (۲۶)
(سرانجام به دست آن مشرکان شهید شد، و به او) گفته شد: وارد بهشت شو. گفت: ای کاش قوم من معرفت و آگاهی داشتند (۲۶)
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (۲۷)
به اینکه پروردگارم مرا آمرزید و از کرامت یافتگان قرارم داد (۲۷)
وَ مَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا كُنَّا مُنْزِلِينَ (۲۸)
و بعد از شهادتش بر قوم او، هيچ لشكری از آسمان نفرستاديم و هرگز سنت ما بر اين نبود(۲۸)
إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (۲۹)
(کیفرشان) جز یک فریاد مرگبار نبود که ناگهان (پس از آن فریاد) همه بی حرکت و خاموش شدند! (۲۹)
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (۳۰)
ای دریغ و افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایتشان نمی آمد، مگر اینکه او را مسخره می کردند! (۳۰)
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (۳۱)
آیا (مشرکان مکه) ندانسته اند چه بسیار از اقوام پیش از آنان را (به سبب کفر و طغیانشان) هلاک کردیم، که آنان هرگز نزد اینان برنمی گردند (و در دنیا زندگی دوباره نمی یابند) (۳۱)
وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)
و همه آنان (بدون استثنا گردآوری خواهند شد و) در قیامت نزد ما احضار می شوند (۳۲)
وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَ أَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (۳۳)
و این زمین مرده برای آنان نشانه ای (آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده می کنیم) می باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون می آوریم که از آن می خورند (۳۳)
وَ جَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ وَ فَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ (۳۴)
و در آن بوستان هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم، و در آن از چشمه های گوناگون روان ساختیم (۳۴)
لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ مَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (۳۵)
تا از میوه آن و آنچه دست هایشان به عمل می آورد (مانند شیره، کشمش، شربت و…) بخورند، آیا سپاس گزاری نمی کنند؟ (۳۵)
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (۳۶)
منزّه (از هر عیب و نقصی) است آنکه همه زوج ها را آفرید، از آنچه زمین می رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمی دانند (۳۶)
وَ آيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ (۳۷)
شب برای آنها (نيز) نشانه ای است (از عظمت خدا)، که (پوشش) روز را از آن بر میکنیم، پس ناگاه آنان به تاریکی درآیند (۳۷)
وَ الشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (۳۸)
و خورشید (نیز برای آنان نشانه ای از قدرت ماست) که همواره به سوی قرارگاهش حرکت می کند. این اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و داناست (۳۸)
وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ (۳۹)
و برای ماه منزل هایی قرار دادیم تا اینکه به صورت شاخه کهنه هلالی شکل و زرد رنگ خرما برگردد (و باز به تدریج بدر کامل شود) (۳۹)
لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (۴۰)
نه برای خورشید این توان هست که به ماه برسد، و نه شب از روز پیشی می گیرد، و هر کدام در مداری شناورند (۴۰)
وَ آيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (۴۱)
و برای آنان نشانه ای دیگر (از قدرت و رحمت ما) این (است) که فرزندانشان را در کشتی هایی پر (از اجناس و وسایل) حمل کردیم (۴۱)
وَ خَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (۴۲)
و برای آنان چیزهایی مانند کشتی (چون اسب، قاطر و دیگر وسایل نقلیه) آفریدیم که بر آن سوار می شوند (۴۲)
وَ إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَ لَا هُمْ يُنْقَذُونَ (۴۳)
و اگر بخواهيم آنها را غرق ميكنيم، به طوری كه نه فريادرسی داشته باشند، و نه كسی آنها را از دريا بگيرد (۴۳)
إِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (۴۴)
مگر (اینکه) رحمتی از سوی ما (نجاتشان دهد) و تا مدتی (از زندگی دنیا) بهرهمندشان کنیم (۴۴)
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَ مَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۴۵)
و هنگامی که به آنان گویند: از آنچه (عذاب های دنیا و آخرت) پیش رو و پشت سر شماست بپرهیزید، تا مورد رحمت قرار گیرید (به این هشدار قطعی و یقینی توجه نمی کنند) (۴۵)
وَ مَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٤٦﴾
و هیچ آیه ای از آیات پروردگارشان برای آنان نمی آید مگر اینکه از آن روی می گردانند (۴۶)
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (۴۷)
و هنگامی که به آنان گویند: از آنچه خدا روزی شما کرده، انفاق کنید، کافران به مؤمنان گویند: آیا کسانی را اطعام کنیم که اگر خدا می خواست آنان را اطعام می کرد؟ (پس گرسنگی را خدا بر آنان خواسته است) ولی شما (ای کفرپیشگان!) شما فقط در گمراهی آشكاريد (۴۷)
وَ يَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (۴۸)
و می گویند: اگر راستگویید، این وعده (قیامت و عذاب) کی خواهد بود؟ (۴۸)
مَا يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ (۴۹)
اینان جز یک فریاد مرگبار (آسمانی) را انتظار نمی کشند، که آنان را در حالی که سرگرم مجادله و ستیز (در امور دنیایی) اند فراگیرد (۴۹)
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (۵۰)
(فریادی که وقتی بر سر آنان زده شود) نه می توانند وصیتی کنند و نه (اگر بیرون خانه باشند) می توانند به خانواده خود برگردند (۵۰)
وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ (۵۱)
و در صور دمیده شود، ناگاه همه آنان از قبرها به سوی پروردگارشان می شتابند (۵۱)
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا ۜ ۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (۵۲)
می گویند: ای وای بر ما، چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟ این واقعیتی است که (خدای) رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفته بودند! (۵۲)
إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۵۳)
(آن صحنه عظیم) جز یک فریاد نیست، پس به ناگاه همه آنان (گردآوری شده و) نزد ما احضار می شوند (۵۳)
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَ لَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۵۴)
در این روز به هیچ کس ذره ای ستم نمی شود، و جز آنچه را انجام می دادید، پاداش داده نمی شوید (۵۴)
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ (۵۵)
همانا بهشتیان در چنین روزی در سرگرمی وصف ناپذیری، شیرین کام و خوش اند (۵۵)
هُمْ وَ أَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ (۵۶)
آنان و همسرانشان در زیر سایه هایی (آرام بخش) بر تخت هایی (آراسته چون حجله عروس) تکیه می زنند (۵۶)
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَ لَهُمْ مَا يَدَّعُونَ (۵۷)
برای آنان در آنجا میوه ها (ی عالی و مطبوع) و آنچه دلشان بخواهد فراهم است (۵۷)
سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ (۵۸)
با سلام (ی پرارزش و سلامت بخش) که گفتاری از پروردگاری مهربان است (۵۸)
وَ امْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (۵۹)
و (ندا آید:) ای گناهکاران! امروز (از صف نیکان) جدا شوید (۵۹)
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (۶۰)
ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست؟ (۶۰)
وَ أَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (۶۱)
و اينكه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است؟ (۶۱)
وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (۶۲)
و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمی کردید (که پیروانش به چه سرنوشت شومی دچار شدند؟) (۶۲)
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (۶۳)
این است دوزخی که به شما وعده می دادند (۶۳)
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (۶۴)
امروز به کیفر کفری که همواره می ورزیدید، در آن درآیید (۶۴)
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (۶۵)
امروز بر دهان هایشان مُهر خاموشی نهیم و دست هایشان با ما سخن می گویند و پاهایشان به اعمالی که همواره مرتکب می شدند، گواهی می دهند! (۶۵)
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ (۶۶)
و اگر بخواهیم (در همین دنیا) دیدگانشان را محو می کنیم، پس به (سوی همان) راه (گمراهی) بر یکدیگر پیشی می گیرند؛ نهایتاً چگونه و کجا می توانند (صراط مستقیم را) ببینند؟ (۶۶)
وَ لَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْجِعُونَ (۶۷)
و (نیز) اگر بخواهیم آنان را در جای خودشان مسخ می کنیم، (و به صورت جمادی خشک درمی آوریم) که نه بتوانند بروند و نه بازگردند (۶۷)
وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (۶۸)
و به هر کس عمر طولانی دهیم، او را در عرصه آفرینش (به سوی حالت ضعف، سستی، نقصان و فراموشی) واژگونش می کنیم؛ پس آیا تعقّل نمی کنند؟ (معنی دیگر: هر كس را كه طول عمر دهيم در آفرينش واژگونه ميكنيم (و به ناتوانی كودكی باز ميگردانيم) آيا انديشه نميكنند؟) (۶۸)
وَ مَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَ مَا يَنْبَغِي لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُبِينٌ (۶۹)
و به پیامبر، شعر نیاموختیم و (شعرگویی) شایسته او نیست. کتاب (او) جز مایه یادآوری و قرآنی روشنگر (حقایق) نیست (۶۹)
لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (۷۰)
تا کسانی را که (به عقل و هوش و استعداد) زنده اند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شود (۷۰)
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (۷۱)
آیا ندیده اند که ما از آنچه به قدرت خود انجام داده ایم برای آنان چهارپایانی آفریده ایم که آنان مالکشان هستند (۷۱)
وَ ذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَ مِنْهَا يَأْكُلُونَ (۷۲)
و چهارپایان را برای آنان رام کردیم که برخی از آنها مرکب سواری آنان هستند و از (گوشت) برخی از آنها می خورند (۷۲)
وَ لَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (۷۳)
و برای آنان در آن چهارپایان سودهایی (چون پشم، کُرک و پوست) و نوشیدنی هایی (چون شیر و فرآورده های آن) هست؛ آیا سپاس گزاری نمی کنند؟ (۷۳)
وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (۷۴)
و به جای خدا معبودانی انتخاب کرده اند به امید اینکه (به وسیله آنها) یاری شوند (۷۴)
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَ هُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (۷۵)
در حالی که (معبودان) قدرت یاری دادن به آنان را ندارند و آنان (که سبک مغزان روی برتافته از حق اند) برای آن معبودان (از سوی شیطان) سپاهی احضار شده اند (تا عمر و مالشان را فدای این معبودان باطل کنند) (۷۵)
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ (۷۶)
پس گفتارشان تو را اندوهگین نکند، بی تردید ما آنچه را پنهان می دارند و آنچه را آشکار می کنند، می دانیم (۷۶)
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (۷۷)
آیا انسان ندانسته که ما او را از نطفه ای (پست و ناچیز) آفریده ایم و اینک ستیزه گری آشکار است؟ (۷۷)
وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ (۷۸)
در حالی که آفرینش نخستین خود را از یاد برده، برای ما مثلی زد (و) گفت: چه کسی این استخوان ها را در حالی که پوسیده اند، زنده می کند؟ (۷۸)
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (۷۹)
بگو: همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده اش می کند، و او به هر چیزی داناست (۷۹)
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (۸۰)
همان كسی كه برای شما از درخت سبز آتش آفريد، و شما به وسيله آن آتش می افروزيد (۸۰)
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (۸۱)
آیا کسی که آسمان ها و زمین را آفریده است، قدرت ندارد که (پس از مرگشان) همانند آنان را بیافریند؟ چرا قدرت دارد؛ زیرا اوست که آفریننده بسیار داناست (۸۱)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (۸۲)
شأن او این است که چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید: باش، پس بی درنگ موجود می شود (۸۲)
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۸۳)
بنابراین (از هر عیب و نقصی) منزّه است خدایی که مالکیّت و فرمانروایی همه چیز به دست اوست، و به سوی او بازگردانده می شوید (۸۳)
فایل صوتی سوره یاسین
سوره یاسین
سوره یاسین یکی از پر فضیلت ترین سوره های قرآن به حساب می آید، به طوری که حضرت محمد (ص) در مورد این سوره فرمودند:
برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یاسین می باشد.
و همچنین در روایت دیگری فرموده اند: هر کس سوره یاسین را قرائت نماید، مانند آن است که 10 بار قرآن را ختم کرده باشد.
سوره یس، دارای 83 آیه است و در جزء 22 و 23 قرآن قرار دارد. این سوره از جمله سوره هایی است که با حروف مُقَطَّعهٔ «یاء و سین» آغاز شده است و به همین نام نیز شناخته می شود.
محتوای سوره یاسین از نظر علامه طباطبایی ( علامه طباطبایی کیست ) شامل سخن گفتن در خصوص اصول دین توحید، معاد و نبوت است.
همچنین در این سوره قرآن ( قرآن چیست )، در خصوص اقوامی سخن میگوید که برای آن ها دو پیامبر فرستاده شد و آن ها پیامبران را انکار کردند و سپس فردی مومن از شهری دور به این قوم رسید و آنها را به پیروی از پیامبران دعوت کرد. در نهایت با شهادت شخص مومن، این قوم تنها با صیحه ای وحشتناک به هلاکت رسیدند.
اطلاعات قرآنی سوره یاسین
- شماره سوره: سی و ششمین سوره قرآن
- جزء: ۲۲ و ۲۳
- مکی یا مدنی: مکی
- تعداد آیات: ۸۳
- تعداد کلمات: ۷۳۳
- تعداد حروف: ۳۰۶۸
نام های دیگر سوره یاسین
برای سوره یاسین نام های دیگری نیز بیان شده است، از جمله سوره مُعَمَّه و المُدافعة القاضیة.
رسول گرامی اسلام (ص):
” سوره یس در تورات «معمه» (شامل شونده) نام دارد، چون خیر دنیا و آخرت را شامل حال قرائت کننده خود میکند و بلاهای دنیا و سختیهای آخرت را از او دور میکند. و نیز «قاضیه» (دفع کننده برآورنده) نامیده میشود، چون از قاری خود هر بدی را دفع کرده و همه حاجتهای او را روا میکند، و قرائت آن سوره پاداشی برابر بیست حج دارد، و گوش سپردن به صدای قرائت آن معادل با ثواب هزار دینار انفاق در راه خداست “
همچنین در روایتی از امام جعفر صادق (ع) سوره یاسین به نام سوره ریحانة القرآن معرفی شده است.
فضیلت سوره یاسین
سوره یاسین از جمله سوره هایی است که قرائت آن دارای خواص و فضیلت های بسیاری است و توصیه شده است که برای افراد فوت شده سوره یاسین و سوره الرحمن قرائت گردد. ائمه اطهار و پیامبر گرامی اسلام در خصوص آثار خواندن این سوره، روایت های بسیاری را فرموده اند که در ادامه به چند حدیث میپردازیم:
رسول گرامی اسلام (ص) :
هر کس سوره یس را برای رضای خدا بخواند، خداوند او را خواهد بخشید و اجری همانند ۱۲ ختم قرآن به او خواهد داد، و اگر برای مریض در شرف مرگی خوانده شود، به تعداد حروف این سوره ۱۰ فرشته نزد او به صف شده و برای او استغفار کرده و شاهد قبض روحش بوده و جنازه اش را تشییع میکنند، بر او نماز گزارده و شاهد دفنش هستند.
امام صادق (ع):
هر کس در نهم ماه شعبان سوره یس را با گلاب و زعفران نوشته و بنوشد، در حفظ و امان خواهد بود و قلبش نیرومند و ذهنش قوی میگردد.
امام محمد باقر (ع):
هر کس سوره یس را در عمر خود یک بار بخواند، خداوند به شمار تمام آفریده هایش در این جهان و آن جهان و آنچه در آسمان است به عدد هر یک، ۲۰۰۰ حسنه در نامه عملش ثبت میفرماید و به همین مقدار از گناهان او محو میسازد.
دچار تنگدستی و زیان و بدهکاری و خانه خرابی نشود و بدبختی و دیوانگی نبیند، مبتلا به جذام و وسواس و دودلی و بیماریهای مضر نگردد.
خداوند سختی و دشواری مرگ را بر او آسان کند و خود متصدی و مباشر قبض روح او باشد، از جمله کسانی خواهد بود که خداوند فراخی زندگی او را به عهده گرفته و ضامن خوشحالی او هنگام مرگ گردیده، خشنودیش را در آخرت تضمین کرده و همه فرشتگان آسمان و زمین را خطاب فرموده که من از بنده راضی هستم، پس برای او آمرزش بطلبید.
رسول گرامی اسلام (ص) خطاب به امام علی در مورد فضیلت سوره یاسین فرمودند:
ای علی! یس را بخوان که در آن ده اثر است؛ هر که آن را قرائت کند:
1. اگر گرسنه باشد، سیر میشود ۲. اگر تشنه باشد، سیراب میگردد ۳. اگر عریان باشد، پوشانیده میشود
۴. اگر مجرد باشد، ازدواج میکند ۵. اگر ترسان باشد، امنیت مییابد ۶. اگر مریض باشد، سلامتی مییابد
۷. اگر مسافر باشد، در سفرش یاری میشود ۸. نزد میت خوانده شود، خدا بر او آسان میگیرد
۹. اگر گمشده داشته باشد، گمشدهاش را پیدا میکند.
امید روشن هستم، از سال 96 پا به عرصه سایت گذاشتم. من یکی از علاقمندانِ حوزه سئو هستم و تلاش میکنم با علم سئو مطالب آموزشی بیشتری را در بستر وب منتشر کنم.
امید روشن هستم، از سال 96 پا به عرصه سایت گذاشتم. من یکی از علاقمندانِ حوزه سئو هستم و تلاش میکنم با علم سئو مطالب آموزشی بیشتری را در بستر وب منتشر کنم.
دیدگاهتان را بنویسید